مرغ شب خوان که با دلم میخواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب
آه از آن رفتگان بی برگشت..
روزهای تاریک و سختی رو داریم میگذرونیم
لحظه ها و روزگار جوانی ای که دیگه برنمیگرده..
اما حتما نوری هست که امید باشه..
- ۰ نظر
- ۱۰ دی ۰۱ ، ۱۶:۵۸
- ۷۷ نمایش