بر قرارم کردى

بر قرارم کردی

تو در این وادی عشق

که تسلیم نگاهت شده ایم

سر فرازم کردی

.....

بر قرارم کردی

زیر رگبار غم رهگذران

که هم آواز صدای خشِِ ِ هر ـ موج ـ کلاغ

در نبرد صبح و بیداریِ روز

عاقبت هر چه که شد!!

استوارم کردی

.......

بر قرارم کردی

هر نفس در طپش خواب زمستانیِ برگ

در سراشیبی آن ساقه ی پر پیچ درخت

در هوایی که دمش ،بازدمِ یاد تو بود

ماندگارم کردی

........

مهربان هستی و از مهر خودت

چون نسیمی از بهشت

رستگارم کردی




ای وجودت همه امید من از بودن خود

هم نشین لحظه های پر غرور

در همان وقت مبادا

در همان ساعت خوش

که به آغوش گرفتی و مرا

بوسه باران کردی

بر قرارم کردی

بر قرارم کردی