تمام شاعرى ام آه...بى تو هرگز بود

از ابتداى حضورت نگفته بارز بود

که ماندن تو, درین خانه بى مجوز بود

مسیر آمدنت ختم شد به بى راهه

به مقصدت نرسیده!!چراغ , قرمز بود

سپرده ام به دلم دست از تو بردارد

سپرده ام که نگوید"نگاهم عاجز بود"

هزار جهد بکردم که یار من باشى*

کسى که دست مرا خوانده بود حافظ بود

تغزل دگرى نیست بعد رفتن تو

تمام شاعرى ام آه... "بى تو هرگز" بود

ز.سادات حسینى